Soms zijn kinderen zo betrokken geraakt bij de (echt)scheidingsperikelen van hun ouders en zijn ouder-kindrelaties daardoor zo vertroebeld geraakt dat gerichte ouder-kind hulpverlening op zijn plaats is. Dat kan gebeuren wanneer er bijvoorbeeld sprake is van veel loyaliteitsproblemen (in situaties van triangulatie), waardoor ouders en hun kinderen in een negatieve spiraal van communicatie en interactie terechtkomen en waarbij ouders zich tegen elkaar uitgespeeld zien, of soms kan het gebeuren dat er te weinig communicatie en interactie, te weinig betrokkenheid tussen ouders en/of hun kinderen bestaat. Ouders en kinderen zijn dan soms "vergeten" hoe prettig het kan zijn om samen te delen in ervaringen, in vreugde en bij zorgen.
Wanneer jeugdigen en hun ouders afzonderlijk aangeven dat zij lijden onder de interactie- en communicatiepatronen in hun gezin kan er worden gedacht aan het inzetten van gezins-gesprekstherapie. Dit gebeurt wanneer bijvoorbeeld jeugdigen in hun individuele traject de wens uiten een goed gesprek met hun ouder(s) en/of hun broer(s) en/of zus(sen) aan te willen gaan, of wanneer ouders of ex-partners in hun coachings- of bemiddelingstraject aangeven dat zij nog graag met hun kinderen willen praten over gezinsgebeurtenissen. Soms ook wordt deze vorm van gesprekstherapie ingezet wanneer het zogenaamde "paraplugesprek" bij echtscheiding niet of onvoldoende aan bod is gekomen en de scheidingsmelding aan de kinderen (opnieuw) moet worden gedaan.
Vraag een orientatiegesprek aan bij All in the family.